Corona

Hoe werkt het? 

Bij een corona behandeling wordt het oppervlak met een hoogspanningsontlading beschoten.
Hierdoor zal het oppervlak oxideren en dus polair worden waardoor hechting kan ontstaan met inkt, lijm, lak, coating,…

Door de specifieke opbouw van het corona systeem is deze techniek vooral geschikt voor vlakke materialen zoals folie, papier, non-woven. Ook dikkere materialen zoals platen kunnen succesvol behandeld worden.

Bij een klassieke corona-installatie worden één of meerdere hoogspanningselectroden op een afstand van 1 tot max 12 mm tegenover een geaarde wals geplaatst. Wanneer hoogspanning op de electroden wordt gebracht, ontstaat er in de spleet tussen de electroden en de wals een plasma. De electroden en/of de wals zijn met een isolerende barrière bedekt (vb. keramische laag, quartz glas of silicone). Vandaar spreekt men ook vaak over een barrière-ontlading. Dergelijke barrière-electroden bieden een oppervlaktebehandeling die veel gelijkmatiger is dan deze van metaalelectroden. Bovendien kunnen hiermee ook geleidende materialen zoals bv aluminiumfolie behandeld worden.

Wanneer een kunststof over de geaarde wals door de ontladingszone wordt gevoerd, dan wordt hierbij het oppervlak geoxideerd.  De elektronen in de ontladingszone hebben een hogere energie en zorgen voor het verbreken van de verbindingen aan het kunststof oppervlak. Hierop kan zuurstof uit de omgeving aan het oppervlak gebonden worden ontstaat een  polair oppervlak dat vatbaar is voor hechting van inkt, lijm, coating, …

Principe: Corona

Een kunststoffilm loopt over metalen rol die zich 1 à 2 mm onder een staaf elektrode bevindt.

Toepassingen

Een corona behandeling wordt in heel wat industrieën toegepast.

Hoe het effect van Corona meten?

Het effect van corona kan met een contacthoekmeting in kaart worden gebracht. In praktijk worden ook vaak testinkten gebruikt om deze energi